Gövdem büyüdükçe
Yüreğim çocuk kaldı benim
Çamura şekil verir gibi
Sevdim kimilerini
Bazı çocukların
Tek oyuncağıdır toprak
Çamurun topraktan geldiğini
Kendinin de nere gideceğini
Erkenden bilirler onlar
Sen hiç elleri nasırlı
Bir çocuk gördün mü?
Ellerim büyüdükçe ben
Daha da sevdim seni
Anlamlar yükledim sana
Anlamlardan habersizdin
Her cümlenin öznesiyle ilgilenir
Yüklemiyse sana
Pek komünist gelirdi
Bilmezdin üstelik
Sevgi emek demekti
Sevgiyi savunanlarsa sence
Anarşist kimselerdi
Anlamlar yükledim sana
Anlamlardan habersizdin
Yüzüne baktıkça hatırlıyorum şimdi
Her baktığımda hatırlıyorum
Adı aşk
Böyle bir şey vardı
Hem tanıdık
Hem çok paslı
Hem gerçek
Hem yarınsız
Hani bazı şeyler
Yüzyılda bir olur ya
Sen güneştin, bense ay
Tutuldum sana
Ve karardı dünya
Yaz!
Yaz şimdi…
Al eline yazgının
Zamandan kalemini
Şu ömrüme sen gibi
Bir sevda daha yaz
Al!
Sen sen ol
Ansızın al ahımı
Nasıl olsa acısı
Aheste aheste çıkacak
Sanma ki bir gün gelecek
İnsan denen o hayvan
Zulmetmekten bıkacak
Gerçi hoş
Senin için şimdi
Tanrılığa soyunmuş diyorlar
Yaz o zaman
Al eline yazgının
Zamandan kalemini
Şu ömrüme sen gibi
Bir sevda daha yaz
Hükmetmek neyine senin
Aşk senin neyine
Adını bile bilmezsin
Hadi bildin diyelim
İsmiyle seslensen
Dönüp bakmaz sana
Bense sevdim seni
Beni bildin mi?
Sen hiç elleri nasırlı
Bir çocuğu sevdin mi?
Yiğit Güralp
Konu: Nasırlı Yüreği 
Perş. Ocak 28, 2010 11:04 pm
